Het nieuws over de begeleidingscommissie voor Ehsan Jami (PvdA-gemeenteraadslid en oprichter van een comité voor ex-moslims) is deze week in het gezicht van de PvdA geëxplodeerd. Ik vind dat gemeen en onterecht.
De partij heeft het al zo moeilijk, naar het dezer dagen zelf in een reeks van rapporten en pamfletten uitlegt, en nu is er dan ook nog zo’n rechtse journalist van dat NRC Handelsblad die de partij met zijn scoop (in de veel gelezen zaterdagkrant, prominent boven aan pagina drie!) een dolk in de rug steekt.
Laten we het eerst eens over de zaak zelf hebben. Die jongeman Ehsan Jami neemt het op voor ex-moslims. Hij verdedigt hun recht op afvalligheid, en wil ze in bescherming nemen tegen moslims die dat recht niet erkennen en misschien wel eens gekke dingen kunnen uithalen met afvalligen. Heeft de profeet, geprezen zij zijn naam, niet gezegd dat afvalligen moeten worden gedood?
Natuurlijk is dat recht op afvalligheid een integraal onderdeel van het grondwettelijke recht op godsdienstvrijheid. Maar met de PvdA ben ik van mening dat je dat recht een beetje moet relativeren zodra er electorale belangen in het spel zijn. Wij van de PvdA zijn de partij van de uitkeringen en subsidies en daarmee van de allochtonen. Laat zo’n jochie van 22 uit Iran dat nu niet verstieren met staatsrechterlijke pleidooien, hoe zuiver die ook zijn. We hebben toch ook Ella Vogelaar als minister van het multiculturalisme aangesteld om ons te immuniseren tegen aanvallen van links (Femke en Jan)? Het is goed dat een begeleidingscommissie zo’n naïef en jong ventje uitlegt dat machts- en partijpolitiek altijd boven zaken van nationaal belang gaan.
Het is ook goed dat die commissie deze jongeman in bescherming neemt tegen de nefaste invloed van die vreselijke Afshin Ellian. Laten we wel wezen: de PvdA is altijd kritisch over bevoogding en betutteling, maar koestert intern een lange en rijke traditie van paternalisme. Dat moet vooral zo blijven.
Een begeleidingscommissie is een prachtig instrument om aan die traditie gestalte te geven. Het gescheld daarop in die verrekte rechtse media begrijp ik dan ook helemaal niet. Ik zelf word al jarenlang door zo’n commissie begeleid. Op een onbewaakt ogenblik heb ik mij zelf namelijk ook wel eens met die Ellian ingelaten. Ik heb hem zelfs wel eens het eerste exemplaar aangeboden van een boekje dat ik had geschreven.
Goede en brave burgers zijn mij toen te hulp geschoten om mij tegen mijzelf in bescherming te nemen. Want die Ellian was geen economische maar een politieke vluchteling, en dat is een feit dat rechtse mensen nog wel eens willen misbruiken. Toen ze zo vriendelijk waren hem een uitkering te willen geven, verscheen hij in een keurig pak in plaats van in een gescheurde spijkerbroek. En hij heeft ook nog eens drie studies gedaan. Die uitslover! Denkt zeker dat hij beter is dan wij. En nu overlaadt hij ons met pleidooien voor de waarden van de democratische rechtsstaat. Gemene stukjes zijn dat, want ze zijn vooral helder en zakelijk geschreven en daarom zo overtuigend. Hij verslaat er zijn duizenden mee, zelfs een PvdA-raadslid uit Voorschoten (die nog maar 22 jaar oud is en daarom eigenlijk te jong, te onervaren, en te naïef om zo’n functie te kunnen bekleden).
Nee, zoveel werd mij wel duidelijk, dankzij de leden van mijn begeleidingscommissie: die Afshin Ellian (met Radio Bloemendaal op de achtergrond) belichaamt alles waar wij goede, progressieve, netjes-linkse Nederlanders een hekel aan hebben. Ik heb kordaat met hem gebroken. Ik wil hem nooit meer zien, die Ellian!
Ik vind het ook heel flauw, gemeen en beledigend dat mijn vriend Eddy Terstall is weggezet als ‘een halve stasi’. Niks ‘halve stasi’! Een hele stasi! Want toen NRC over zijn activiteiten had bericht, zei hij heel beslist dat hij maar hoopte dat dat Iraanse jongetje niet zelf zijn emails naar de krant had gelekt. ‘Want dat zou zijn positie een stuk lastiger maken!’ Goed zo, zo is het! Mijn vriend Terstall is uit het rechte stasi-hout gesneden, en is zeker geen halve.
En nu we toch aan het lekken zijn: zoals u begrijpt heb ik goede contacten binnen de PvdA. Ik heb dit stukje alvast gemaild aan lastige querulanten als Jos de Beus, Paul Scheffer, Jacques Monasch, Hendrik Jan Schoo en Hans Wansink. Van die Dalrymple-sympathisanten, weet u wel. Ik heb ze gewaarschuwd: dat ik hoogstpersoonlijk mijn begeleidingscommissie op ze af zou sturen wanneer ze het zouden bestaan het voor Ehsan Jami, voor de rechtsstaat, voor de godsdienstvrijheid en voor de vrijheid van meningsuiting zouden opnemen, en daarmee de belangen van de partij, die het (mede dankzij hen) toch al zo moeilijk heeft, zouden schaden! Zo zijn we binnen de PvdA niet met elkaar getrouwd!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Ziezo, die zit. Spruyt pakt uit.
Het helpt natuurlijk geen zier dat cynisme. Ik bedoel, niemand verandert er door van mening, maar toch leest het wel prettig!
Frans G
Post a Comment