25.6.09

De ChristenUnie en de islam

De ChristenUnie organiseert dezer dagen een reeks debatten over Nederland en de islam. Ik deed mee aan de bijeenkomst in Rotterdam, afgelopen maandag. Voor verslagen, zie hier en hier en hier.

De auteur van de bijdrage op DDS schrijft dat ik maar beter niet meer naar dit soort avondjes toe moet gaan. 'Ik kreeg het idee dat ‘ie [ik dus] zo nu en dan bezig was met het kweken van een behoorlijke maagzweer. Je zag aan hem dat hij zich zat op te vreten wanneer (vooral) Koç en De Vries zich weer eens van hun meest naïeve kant lieten zien. Wanneer Spruyt de microfoon kreeg zei hij zeer zinnige dingen welke ook op veel bijval uit het publiek konden rekenen.'
Toch blijf ik maar naar dit soort avondjes gaan. Na afloop kwam de groep ex-moslims naar mij toe, en die zeiden mij dat ik die avond als enige het geluid van de ex-moslims en vervolgde christenen had vertolkt. En het lijkt mij van belang dat die stem gehoord blijft worden.

Over dit onderwerp heb ik ook een stukje geschreven in het CU-blaadje Handschrift:


Maakt de ChristenUnie het verschil?

André Rouvoet heeft de draai gemaakt. Samenwerking met de PVV van Geert Wilders noemde hij aanvankelijk ‘ondenkbaar’ – zoals ook de SP, de PvdA, (een deel van) het CDA en GroenLinks en D66 een coalitie met Wilders bij voorbaat uitsloten. ‘Gelet op het programma en het profiel, gevoegd bij de toon en manier van optreden van de PVV, lijkt me een coalitie waarvan ChristenUnie en PVV deel uitmaken eerlijk gezegd ondenkbaar’, aldus Rouvoet vorige maand in een interview met het FD. Maar tijdens de jaarlijkse Vriendendag van de ChristenUnie, op zaterdag 6 juni in Den Haag, zei hij dat je ‘ze’ niet moet uitsluiten. Je moet bij coalitiebesprekingen altijd kijken naar wat er mogelijk is – al acht Rouvoet ook nu de kans klein dat zo’n bespreking ergens toe leidt.

Zo groot is de draai dus niet. Belangrijker dan deze nuancering was dan ook wat Rouvoet zei over de opgave ‘een beter alternatief [dan de voorstellen van Wilders] te bieden voor de problemen in ons land’. En daarbij had hij het over ‘ons eigen grote verhaal’.

Toen ik het verslag van de Vriendendag in het ND las, bleven mijn ogen bij deze woorden haken. Dat ‘eigen grote verhaal’ van de ChristenUnie, hebben we dat de afgelopen jaren eigenlijk wel gehoord?

Ik geloof zeker dat de ChristenUnie dat eigen verhaal heeft. Bij de ChristenUnie waren zowel de gewetens- als de geloofsvrijheid altijd in veilige handen. Maar in de staatsrechtelijke traditie die zij belichaamt, was ook altijd oog voor de grenzen van die vrijheid. Vrijheid mag geen excuus worden voor een politiek die er uiteindelijk op is gericht om anderen die vrijheid te ontnemen.

In het grote debat met Wilders heb ik dit verhaal niet gehoord. Alle nadruk is gevallen – net als bij het CDA – op de principiële gelijkwaardigheid en beschermwaardigheid van alle geloven. Van een kritische houding jegens het salafisme heb ik niets gemerkt – wel heb ik de stem van de ChristenUnie vaak gehoord in het koor van de politici die klaagden over de ‘toon’ van Wilders, en dat vooral deden omdat ze het liedje niet wilden horen.

Piet de Jong van het ND kan waarschijnlijk best onderwerpen (‘beleidsterreinen’) noemen waarop de ChristenUnie iets heeft bereikt, en dan kun je zeggen dat de ChristenUnie verschil heeft gemaakt. Maar bij de meest aangelegen kwestie van cultuur en integratie heb ik het geluid waarop ik had gehoopt, node gemist.

4 comments:

Unknown said...

Amen.

De CU laat het lelijk afweten in wellicht het meest belangrijke maatschappelijke debat.

CU is gewoon een linkse partij geworden met dezelfde poluitieke correctheid en softheid als GL, maar dan met wat meer moralisme.

Jelle said...

De CU heeft het altijd over het 'uitsluiten van groepen door extreem-rechts'. En: 'voorstellen van extreem-rechts die niet wettelijk te regelen zijn zoals het terug sturen van alle moslims'.

Laat ze eerst eens gewoon aangeven dat ze het over de Partij Voor de Vrijheid hebben, kunnen we ze daarna confronteren met hun eigen uitspraken.

Net alsof niet iedereen voor de wet gelijk is en er niet al een wet bestaat die terugkeer mogelijk maakt.

Het echte islamdebat durven ze daar niet aan.

Unknown said...

"Hebben ze een heilig boek?"
"Ja!"
"Hebben ze een profeet?"
"Ja!"
"Hebben ze opperwezens?"
"Ja!"
"Hoeveel?"
"Een!"
"Mooi. Dan is de islam een monotheïstische religie net zoals het jodendom en het christendom en aangezien er maar één opperwezen bestaat is het eigenlijk hetzelfde. Dus zijn het onze vriendjes en net zo benauwd als wij om maar iets van de zekerheden en verworvenheden op te geven."

Dat is zo ongeveer de diepgang van de ChristenUnie.

Colored Opinions said...

Riek Janssens schreef in 1999 in een publicatie van de Groen van Prinsterer stichting over burgerschap: "Het christelijk burgerschap streeft naar een juist evenwicht tussen enerzijds integratie en anderzijds ruimte voor de eigen cultuurbeleving. De heersende burgerschapsvisie in Nederland, waarin als gevolg van relativisme van de eigen opvatting nauwelijks meer ruimte is voor het onverkort uitkomen voor de eigen cultuur en religie, botst met de beleving van zowel christenen als allochtonen. Dat wil niet zeggen dat de minderheden geen plicht hebben zich in te spannen voor een integratie in de Nederlandse samenleving. Van hen mag niet alleen verwacht woorden de taal eigen te maken en zich aan een aantal belangrijke regels aan te passen. In dit opzicht kan een multiculturele samenleving, waarin allochtonen zich op geheel eigen wijze naast de overige staatsburgers manifesteren, nooit een ideaal zijn. Anderzijds zullen minderheden altijd het recht moeten behouden onderdelen van hun eigen cultuurbeleving te handhaven, mits dit niet in tegenspraak is met Nederlandse wet- en regelgeving."